Στο Συμβούλιο Υπουργών Γεωργίας, που συνεδρίασε σήμερα στις Βρυξέλλες, έγινε η πρώτη συζήτηση με βάση την Ανακοίνωση που παρουσίασε η Επιτροπή σχετικά με «την ΚΑΠ με ορίζοντα το 2020».
Ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Κώστας Σκανδαλίδης, κατά την τοποθέτησή του τόνισε τα εξής:
«Έχουμε συμφωνήσει νομίζω όλοι μας ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ανάγκη από μία ισχυρή ΚΑΠ, που να ανταποκρίνεται στις προσδοκίες του Ευρωπαίου πολίτη και στις κρίσιμες και καθοριστικές για το μέλλον προκλήσεις της εποχής. Χρειαζόμαστε μία γεωργία που να διασφαλίζει: επάρκεια και ποιότητα διατροφής, προστασία των φυσικών πόρων και αειφόρες υποδομές, ισόρροπη και δυναμική ανάπτυξη των περιφερειών, κοινωνική και εδαφική συνοχή. Χρειαζόμαστε μια γεωργία που αντιμετωπίζει αποτελεσματικά την οικονομική κρίση και την άναρχη διακύμανση των τιμών και των αγορών. Να βελτιώνει το εισόδημα των γεωργών μας, να επωφελείται από την αύξηση της παγκόσμιας ζήτησης τροφίμων και να αντέχει στις διατροφικές κρίσεις και στις κλιματικές αλλαγές.
Θέλω να δηλώσω από την αρχή ότι αυτοί οι στόχοι δεν είναι δυνατό να επιτευχθούν με τις ιδέες που προβάλλονται στην Ανακοίνωση.
«Δει δη χρημάτων» έλεγε ο Δημοσθένης. Είναι δύσκολο να γίνει συζήτηση χωρίς να προσδιορίζονται με σαφήνεια οι πόροι που διαθέτουμε και ακόμα χειρότερα όταν προτείνεται η σταδιακή δημοσιονομική υποβάθμιση της ΚΑΠ. Σε μία δραματική μάλιστα συγκυρία όπου η Ένωση ψάχνει έναν αναπτυξιακό βηματισμό στον παγκόσμιο ανταγωνισμό και υπάρχουν Κράτη Μέλη που καταβάλουν τιτάνια προσπάθεια για δημοσιονομική εξισορρόπηση.
Και ενώ δεν γνωρίζουμε τους διαθέσιμους πόρους φαίνεται να επιλέγουμε ισοπεδωτικές λογικές στη μελλοντική κατανομή τους. Η κοινωνική και εδαφική συνοχή της ΕΕ δεν μπορεί να επιδιώκεται μέσα από απλουστευτικές προσεγγίσεις και πειραματισμούς στη βάση ενός ψυχρού υπολογισμού κερδών ή ζημιών.
Η θεμιτή και αναγκαία προάσπιση του εθνικού συμφέροντος πρέπει να συναρτάται, σε μια χρυσή τομή, με την αρχή της κοινοτικής αλληλεγγύης και της σύγκλησης των επιπέδων ανάπτυξης των κρατών και των περιφερειών.
Η πολιτική μας για να είναι δίκαιη πρέπει να γνωρίζει τα εθνικές και περιφερειακές ιδιαιτερότητες και να αναγνωρίζει ότι οι ευρωπαίοι γεωργοί δεν αντιμετωπίζουν παντού τα ίδια προβλήματα. Οι μειονεκτικές, ορεινές και νησιωτικές περιοχές είναι άνισα κατανεμημένες στην ευρωπαϊκή επικράτεια. Οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής είναι σοβαρότερες στον ευρωπαϊκό νότο. Οι γεωργικές εκμεταλλεύσεις διαφέρουν ριζικά σε οικονομικά μεγέθη όπως και τα εισοδήματα των γεωργών. Άλλοι έχουν ανάγκη τη στήριξη για επιβίωση και άλλοι πλουτίζουν από αυτήν.
Αν θέλουμε κατά συνέπεια να μιλάμε για μια βιώσιμη γεωργία πρέπει να εξασφαλίσουμε τους πόρους της για κάθε περιφέρεια ώστε να αναπτύσσεται, αυξάνοντας την ανταγωνιστικότητα κυρίως των μικρών και μεσαίων εκμεταλλεύσεων. Να διαθέτει αποτελεσματικά εργαλεία για τη στήριξη της παραγωγής. Να ενθαρρύνει τις επενδύσεις, την καλύτερη λειτουργία της αγοράς και να διαχειρίζεται αποτελεσματικά τους κινδύνους και τις κρίσεις. Να προστατεύει τους γεωργούς και καταναλωτές από εισαγωγή φθηνότερων και ανεξέλεγκτων προϊόντων από τρίτες χώρες.
Αν αυτά είναι τα κριτήρια, νομίζω ότι οφείλουμε να αναζητήσουμε μια δικαιότερη κατανομή που να τα λαμβάνει υπόψη της, όπως για παράδειγμα η θέσπιση ανώτατου ορίου για τις μεγάλες εκμεταλλεύσεις που εύστοχα προτείνει η Επιτροπή. Και με βάση αυτά τα κριτήρια, να αξιολογήσουμε τις επιπτώσεις και τις εναλλακτικές λύσεις πριν την τελική μας απόφαση».
Ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Κώστας Σκανδαλίδης, κατά την τοποθέτησή του τόνισε τα εξής:
«Έχουμε συμφωνήσει νομίζω όλοι μας ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ανάγκη από μία ισχυρή ΚΑΠ, που να ανταποκρίνεται στις προσδοκίες του Ευρωπαίου πολίτη και στις κρίσιμες και καθοριστικές για το μέλλον προκλήσεις της εποχής. Χρειαζόμαστε μία γεωργία που να διασφαλίζει: επάρκεια και ποιότητα διατροφής, προστασία των φυσικών πόρων και αειφόρες υποδομές, ισόρροπη και δυναμική ανάπτυξη των περιφερειών, κοινωνική και εδαφική συνοχή. Χρειαζόμαστε μια γεωργία που αντιμετωπίζει αποτελεσματικά την οικονομική κρίση και την άναρχη διακύμανση των τιμών και των αγορών. Να βελτιώνει το εισόδημα των γεωργών μας, να επωφελείται από την αύξηση της παγκόσμιας ζήτησης τροφίμων και να αντέχει στις διατροφικές κρίσεις και στις κλιματικές αλλαγές.
Θέλω να δηλώσω από την αρχή ότι αυτοί οι στόχοι δεν είναι δυνατό να επιτευχθούν με τις ιδέες που προβάλλονται στην Ανακοίνωση.
«Δει δη χρημάτων» έλεγε ο Δημοσθένης. Είναι δύσκολο να γίνει συζήτηση χωρίς να προσδιορίζονται με σαφήνεια οι πόροι που διαθέτουμε και ακόμα χειρότερα όταν προτείνεται η σταδιακή δημοσιονομική υποβάθμιση της ΚΑΠ. Σε μία δραματική μάλιστα συγκυρία όπου η Ένωση ψάχνει έναν αναπτυξιακό βηματισμό στον παγκόσμιο ανταγωνισμό και υπάρχουν Κράτη Μέλη που καταβάλουν τιτάνια προσπάθεια για δημοσιονομική εξισορρόπηση.
Και ενώ δεν γνωρίζουμε τους διαθέσιμους πόρους φαίνεται να επιλέγουμε ισοπεδωτικές λογικές στη μελλοντική κατανομή τους. Η κοινωνική και εδαφική συνοχή της ΕΕ δεν μπορεί να επιδιώκεται μέσα από απλουστευτικές προσεγγίσεις και πειραματισμούς στη βάση ενός ψυχρού υπολογισμού κερδών ή ζημιών.
Η θεμιτή και αναγκαία προάσπιση του εθνικού συμφέροντος πρέπει να συναρτάται, σε μια χρυσή τομή, με την αρχή της κοινοτικής αλληλεγγύης και της σύγκλησης των επιπέδων ανάπτυξης των κρατών και των περιφερειών.
Η πολιτική μας για να είναι δίκαιη πρέπει να γνωρίζει τα εθνικές και περιφερειακές ιδιαιτερότητες και να αναγνωρίζει ότι οι ευρωπαίοι γεωργοί δεν αντιμετωπίζουν παντού τα ίδια προβλήματα. Οι μειονεκτικές, ορεινές και νησιωτικές περιοχές είναι άνισα κατανεμημένες στην ευρωπαϊκή επικράτεια. Οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής είναι σοβαρότερες στον ευρωπαϊκό νότο. Οι γεωργικές εκμεταλλεύσεις διαφέρουν ριζικά σε οικονομικά μεγέθη όπως και τα εισοδήματα των γεωργών. Άλλοι έχουν ανάγκη τη στήριξη για επιβίωση και άλλοι πλουτίζουν από αυτήν.
Αν θέλουμε κατά συνέπεια να μιλάμε για μια βιώσιμη γεωργία πρέπει να εξασφαλίσουμε τους πόρους της για κάθε περιφέρεια ώστε να αναπτύσσεται, αυξάνοντας την ανταγωνιστικότητα κυρίως των μικρών και μεσαίων εκμεταλλεύσεων. Να διαθέτει αποτελεσματικά εργαλεία για τη στήριξη της παραγωγής. Να ενθαρρύνει τις επενδύσεις, την καλύτερη λειτουργία της αγοράς και να διαχειρίζεται αποτελεσματικά τους κινδύνους και τις κρίσεις. Να προστατεύει τους γεωργούς και καταναλωτές από εισαγωγή φθηνότερων και ανεξέλεγκτων προϊόντων από τρίτες χώρες.
Αν αυτά είναι τα κριτήρια, νομίζω ότι οφείλουμε να αναζητήσουμε μια δικαιότερη κατανομή που να τα λαμβάνει υπόψη της, όπως για παράδειγμα η θέσπιση ανώτατου ορίου για τις μεγάλες εκμεταλλεύσεις που εύστοχα προτείνει η Επιτροπή. Και με βάση αυτά τα κριτήρια, να αξιολογήσουμε τις επιπτώσεις και τις εναλλακτικές λύσεις πριν την τελική μας απόφαση».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου