Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Αγαπητές Φίλες και Αγαπητοί Φίλοι,
Είναι ιδιαίτερα σημαντική και ελπιδοφόρα η παρουσία και η συμμετοχή σας στην περιφερειακή σύσκεψη του Κινήματός μας, σε μια προσπάθεια να εντατικοποιήσουμε την πολιτική μας διαβούλευση, ώστε να προσδιορίσουμε από κοινού μια πολιτική κατεύθυνση πάνω στην οποία θα βαδίσουμε.
Ειδικότερα σήμερα, που βιώνουμε μια κρίσιμη και πρωτόγνωρη για τα δεδομένα της χώρας οικονομική, πολιτική και κοινωνική συγκυρία, η ενίσχυση της οργανωμένης πολιτικής δράσης τόσο των μελών και φίλων του Κινήματός μας, όσο και των ευρύτερων κοινωνικών ομάδων, αποτελεί βασικό μας στόχο.
Γιατί μέσα από την οργανωμένη πολιτική δράση, μπορούμε να θέσουμε προτεραιότητες, μπορούμε ν’ αναδείξουμε, εκτός των άλλων και τις αστείρευτες δυνατότητες της Περιφέρειας και να τις αξιοποιήσουμε μέσα από πολιτικές που ανατρέπουν τη φαυλότητα και τη σπατάλη, που υποτίμησαν την Περιφέρεια και αδίκησαν τους πολίτες της. Και σε αυτή την προσπάθεια όλοι στο ΠΑΣΟΚ δίνουμε το παρόν, στηρίζοντας το εθνικό στοίχημα για την αλλαγή πορείας της χώρας μας.
Δίνουμε το παρόν ερμηνεύοντας την πραγματικότητα ως έχει και όχι όπως μας βολεύει, γιατί δεν μπορούμε να προχωρήσουμε στο μέλλον, με χθεσινό εισιτήριο και ξεπερασμένες λογικές.
Δίνουμε το παρόν έτσι ώστε η νέα περιφερειακή πολιτική να μην είναι μια τεχνοκρατική άσκηση αλλά μια διαδικασία εξόδου από την κρίση.
Δίνουμε το παρόν, μέσα από την ενίσχυση της οργανωμένης πολιτικής δράσης που συνεπάγεται την προστασία της πολιτικής από συμφέροντα που προσπαθούν να την απαξιώσουν, όπως επιχειρείται σήμερα.
Όπως επιχειρείται σήμερα από πολλές πλευρές και με πολλούς τρόπους, ακόμα και από τα κόμματα της Αντιπολίτευσης. Από τον ΣΥΡΙΖΑ που ακροβατεί ανάμεσα στον Κοινοβουλευτισμό και το μπάχαλο, έως την Νέα Δημοκρατία που επενδύει σε σενάρια καταστροφής, ευελπιστώντας να «καρπωθεί» πολιτικά οφέλη.
Που περιμένει τον Γιώργο Παπανδρέου «να βγάλει το φίδι από την τρύπα», για να έχει την πολυτέλεια να υποστηρίζει εκ του ασφαλούς, ότι θα τα κατάφερνε καλύτερα.
Που προσπαθεί να παρουσιάσει τον εαυτό της ως εναλλακτική λύση, νομίζοντας ότι έχει κλείσει τους λογαριασμούς της με την κοινωνία, ενώ ξέρουμε όλοι, ότι ακόμα πληρώνουμε την δική της πολιτική χρεοκοπία.
Η Ελλάδα όμως, δεν θα φυγομαχήσει, ούτε θα χρεοκοπήσει όπως η Νέα Δημοκρατία. Θα σταθεί στα πόδια της. Θα ορθώσει το ανάστημά της. Έντιμα, ισότιμα, δημιουργικά με τη συμβολή όλων των προοδευτικών δυνάμεων, από όλες τις γωνιές της Ελλάδας. Από όλες τις γωνιές της Ελλάδας, ακούγεται η ανάγκη ν’ αλλάξουμε το αναπτυξιακό μοντέλο της χώρας. Και από εδώ, από την Δυτική Ελλάδα, ο κόσμος ζητά την αλλαγή.
Η αλλαγή όμως δεν έρχεται από έναν Βουλευτή, από μια Κυβέρνηση ή από έναν Υπουργό.
Η αλλαγή έρχεται μόνο αν στρατευτούν οι φορείς των μικρομεσαίων, των εμπόρων, των ξενοδόχων, του δημόσιου τομέα, οι συνεταιρισμοί των αγροτών, οι κινήσεις των πολιτών, όλοι μαζί.
Η αλλαγή έρχεται από πολίτες αποφασισμένους να υποτάξουν το ίδιο συμφέρον στο γενικό καλό, και η απόφαση αυτή σε κρίσιμα ζητήματα, δεν μπαίνει στο ζύγι, αλλά πηγάζει από την καρδιά και την αίσθηση συλλογικής ευθύνης.
Γιατί οι μεγάλες αλλαγές, δεν προχωρούν όταν όλοι στην αρχή συμφωνούμε, αλλά λίγοι στο τέλος αναλαμβάνουμε το κόστος. Όταν όλοι στην αρχή λέμε «ναι», αλλά καθώς ξεβολευόμαστε λέμε «όχι».
Σήμερα, η πολιτική αντιπαράθεση δεν είναι γόνιμο να γίνεται ανάμεσα στον Μηχανισμό και στον μη Μηχανισμό Στήριξης. Αλλά να γίνεται στο πλαίσιο μεταξύ του αν η πολιτική που ασκείται μπορεί σταδιακά να βγάλει την Ελλάδα από την κρίση ή αν η πολιτική που ασκείται «χαϊδεύει αυτιά» και αφήνει μαύρες τρύπες, όπως γινόταν στο πρόσφατο παρελθόν.
Γιατί η αλήθεια παραμένει, πως με Μηχανισμό Στήριξης ή χωρίς, οι στόχοι μας για την ανασυγκρότηση της χώρας θα έπρεπε κατά βάση να είναι οι ίδιοι.
- Άραγε, αρνείται κανείς ότι το παραγωγικό μας μοντέλο πρέπει ν’ αλλάξει;
-Ότι η διαχειριστική ανικανότητα εκμετάλλευσης των περιουσιακών μας στοιχείων πρέπει και αυτή ν’ αλλάξει;
-Ότι εκτράφηκε ένα κράτος ελλειμματικού προϋπολογισμού και ελλειμματικής απόδοσης, το οποίο επίσης πρέπει ν’ αλλάξει;
- Ότι το έλλειμμα της Περιφερειακής Ανάπτυξης, με τη συρρίκνωση του πληθυσμού και με την μητροπολιτική κυριαρχία, πρέπει ν’ αλλάξει;
- Αρνείται κανείς, ότι τα μεταρρυθμιστικά μέτρα που θα θεραπεύσουν αυτές τις παθογένειες, θα έπρεπε εκ των πραγμάτων να υλοποιηθούν, με ή χωρίς τους όρους που επιβάλλει η ευρωπαϊκή στήριξη για τον δανεισμό και την οικονομική σωτηρία της χώρας;
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Η χρεοκοπία, δεν ήταν απλά μια θεωρητική απειλή. Έβαλαν την χρεοκοπία μέσα στο σπίτι μας και εμείς την κλωτσήσαμε απ’ έξω, κάνοντας το καθήκον μας. Την αποφύγαμε για να μπορούμε σήμερα, να σχεδιάζουμε την Ελλάδα του αύριο.
Αποφύγαμε τη χρεοκοπία μετά από μια πολύμηνη και δύσκολη διαπραγμάτευση. Στην πράξη, όχι στα λόγια.
-Διαπραγματευθήκαμε βάση σχεδίου, και έχοντας συνείδηση της θέσης και των στόχων της χώρας.
Και καταφέραμε:
-τη μακροχρόνια βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους με βελτίωση των όρων εξυπηρέτησής του,
-την ελάφρυνση του βάρους για την ελληνική οικογένεια,
- την απρόσκοπτη κάλυψη των δανειακών αναγκών μας και για τα επόμενα χρόνια,
Και καταφέραμε οποιαδήποτε αξιολόγηση εκ μέρους των ξένων οίκων να μην έχει ξανά επίπτωση στους πολίτες ούτε στις τράπεζες που θα εξακολουθήσουν να έχουν πρόσβαση στην ρευστότητα.
Και τώρα πια, έχουμε μπροστά μας ένα πιο ασφαλές πεδίο, για να δράσουμε με γνώμονα τις ριζικές αλλαγές στη χώρα.
Για να πολεμήσουμε το πελατειακό κράτος, για να χτυπήσουμε την διαπλοκή, για ν’ απομονώσουμε τις συντεχνίες, για να υπερβούμε τα εσωτερικά προβλήματα της γραφειοκρατίας, εκτελώντας άμεσα και αποτελεσματικά τα αναπτυξιακά έργα και προγράμματα που χρειάζονται.
Τώρα λοιπόν συντρόφισσες και σύντροφοι, σηκώνουμε όλοι τα μανίκια και δίνουμε συντεταγμένα μια ισχυρή ώθηση, στην ανάπτυξη, στην αναθέρμανση της οικονομίας και στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
Σηκώνουμε τα μανίκια και αλλάζουμε την Ελλάδα. Το παραγωγικό μας μοντέλο, το στατικό κράτος, τις αντιπαραγωγικές νοοτροπίες. Φέρνουμε το θετικό κλίμα στην πραγματική οικονομία της Ελλάδας και ανακουφίζουμε τους πολίτες, για να μην πάει στράφι αυτή η τιτάνια εθνική προσπάθεια.
Για να μην ζήσουν ξανά τα παιδιά μας την απειλή του χρέους, τις επόμενες δεκαετίες. Για να αποκαταστήσουμε τις όποιες αδικίες δημιούργησε το επείγον των αποφάσεών που ελήφθησαν.
Για να οικοδομήσουμε μία Ελλάδα δίκαιη και βιώσιμη. Μια Ελλάδα με ψυχή. Μια Ελλάδα που θα είμαστε όλοι μας, ένα υπερήφανο κομμάτι της. Σε αυτές τις ισχυρές συνθήκες ασφαλείας, η επαναφορά της οικονομίας σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης αποτελεί το κρίσιμο στοίχημα της κυβέρνησης, των κομμάτων, των επιχειρηματιών, των δημόσιων λειτουργών, των μικρομεσαίων, όλων των δυνάμεων της ελληνικής κοινωνίας. Γιατί είναι καιροί εθνικής ευθύνης. Γιατί είναι καιροί συλλογικής δράσης. Γιατί είναι καιροί μαζικής αλλαγής. Βέβαια, η κατάσταση παραμένει ακόμα δύσκολη. Τόσο δύσκολη που μόνο μια μαζική στράτευση των δυνάμεων, μπορεί να αξιοποιήσει την διαπραγματευτική επιτυχία της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και να αλλάξει το κλίμα στο εσωτερικό της χώρας.
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Η δουλειά που κάνουμε μαζί με όλους τους Έλληνες, αντιμετωπίζοντας τα σπασμένα της προηγούμενης Κυβέρνησης, είναι τεράστια και μάλιστα, πολλές από τις αλλαγές που γίνονται δεν έχουν ακόμα μετρήσιμα αποτελέσματα . Όμως, η δυνατότητα της Ελλάδας να βγει από την κρίση δεν εξαρτάται μόνο από την αξιοπιστία της πολιτικής μας, αλλά και από την αξιοπιστία της ευρωπαϊκής πολιτικής. Γιατί όπως εμείς οφείλουμε να είμαστε πειστικοί στις αλλαγές που πρέπει να γίνουν, έτσι οφείλουν και οι Ευρωπαίοι να είναι πειστικοί ότι θέλουν να σώσουν το Ευρώ. Ότι θέλουν ν’ αντιμετωπίσουν τα ευρωπαϊκά πολιτικά ελλείμματα, την ευρωπαϊκή συστημική κρίση, τις επιθέσεις των κερδοσκόπων που απειλούν τις ευρωπαϊκές οικονομίες, και τον κατακερματισμό της συλλογικής ευρωπαϊκής αλληλεγγύης ανάμεσα στα κράτη-μέλη. Οφείλουν και οι Ευρωπαίοι να μην συντηρούν μια Ευρώπη δύο ταχυτήτων. Να μην επιδιώκουν μια Ευρωζώνη χωρισμένη σε δανειστές και οφειλέτες. Σε Βόρειους και Νότιους. Γιατί μια Ευρώπη για λίγους και εκλεκτούς, είναι μια Ευρώπη που στο τέλος δεν θα χωρά κανένα και αντί για την ολοκλήρωση, θα οδηγηθεί στην αποσύνθεση.
Και εδώ είναι που οι Σοσιαλιστές πρέπει να βγουν μπροστά. Γιατί οι σοσιαλιστές είναι πραγματιστές στο βαθμό που ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες των ανθρώπων. Και πρέπει να δίνουν μάχες σε όλα τα επίπεδα. Μάχες εντός των εθνικών τους συνόρων αλλά και μάχες οι οποίες μεταφέρονται από τις χώρες - μέλη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Όπως έκανε ο Πρόεδρός μας, ο Γιώργος Παπανδρέου, που δημιούργησε τον Μηχανισμό Στήριξης, κινητοποιώντας τους εταίρους μας, σε μια πολιτική στήριξης των αδύναμων οικονομικά χωρών της Ευρωζώνης. Γιατί τα Σοσιαλιστικά κόμματα και το ίδιο το ΠΑΣΟΚ, είναι αυτά που ιστορικά έχουν αποδείξει πως δεν φοβούνται την αλλαγή. Γιατί κόμματα που δεν άλλαξαν τα ίδια και δεν προσάρμοσαν την πολιτική τους ατζέντα σύμφωνα με τις αλλαγές των καιρών, είναι κόμματα που στο τέλος παρήκμασαν. Και πιστεύω πως μόνο η παράταξή μας, η ευρύτερη κεντροαριστερά, με ενότητα και συνεργασίες πάνω σε προγραμματικές συγκλίσεις, έχει τα διαπιστευτήρια μεγάλων αλλαγών στην χώρα. Γι’ αυτό και είμαστε εδώ. Για να βρούμε τον τρόπο να δώσουμε πνοή στις αλλαγές που απαιτούνται. Να δώσουμε ζωή στην ύπαιθρο. Να δώσουμε ανάσα στους πολίτες που δραστηριοποιούνται στην Περιφέρεια. Γι’ αυτό στο ΠΑΣΟΚ με υπευθυνότητα, προτάσσουμε την Ανάπτυξη και όχι την αναδιανομή με δανεικά. Γι’ αυτό στο ΠΑΣΟΚ θέσαμε ως επιβεβλημένη ανάγκη, την εδραίωση μιας στέρεης Εθνικής Καταναλωτικής Συνείδησης με βάση την οποία, επιλέγουμε συνειδητά τα αγροτικά μας προϊόντα, βελτιώνοντας τις καταναλωτικές μας συνήθειες και δίνοντας ώθηση στην οικονομία της Περιφέρειας και όλης της χώρας. Δεν μπορεί, δεν αντέχει η άλλο η εθνική μας οικονομία να αιμορραγεί, πληρώνοντας έλλειμμα 6,5 δις ευρώ κάθε χρόνο για εισαγωγές αγροτικών προϊόντων, όταν έχουμε τη δύναμη να παράγουμε άριστα προϊόντα και να είμαστε εξωστρεφείς, ενισχύοντας την εθνική μας οικονομία.
Το ΠΑΣΟΚ είναι σύμμαχος και αρωγός όλων όσοι είναι αποφασισμένοι να στηρίξουν την μεγάλη εθνική προσπάθεια για την αλλαγή σελίδας της χώρας.
Να πορευτούμε όλοι μαζί. Να λειτουργήσουμε συλλογικά, αλλά και ο καθένας από το δικό του μετερίζι, προκειμένου η χώρα ν’ αποκτήσει βιώσιμη ανάπτυξη. Μαζί σε κεντρικό επίπεδο αλλά και ο καθένας ξεχωριστά στο δικό του τόπο.
Ο κάθε Δήμος, η κάθε Περιφέρεια, ο κάθε φορέας, πρέπει να παρακάμψουμε γραφειοκρατίες και καθυστερήσεις. Πρέπει να αξιοποιηθεί η γνώση που έχετε, οι προτεραιότητες που θέτετε οι ανάγκες που αναγνωρίζετε.
Ήρθε η στιγμή να μπει ένα τέλος στην εξάρτησή μας από την κεντρική διοίκηση.
Ήρθε η στιγμή να μπει ένα τέλος στην παθητικότητα και στην ατέρμονη αναμονή, ότι από κάποιο «μέσο» στην Αθήνα, θα έρθει και η λύση.
Γιατί συντρόφισσες και σύντροφοι, δεν υπάρχουν καλοί και κακοί προστάτες.
Δεν χρειάζονται προστάτες. Χρειάζεται μόνο η αποφασιστικότητα να προτάξουμε το δημόσιο συμφέρον, ν’ ακολουθήσουμε τους θεσμούς, να επικοινωνήσουμε ειλικρινά μεταξύ μας,
Και πρώτοι εμείς, μέσα από την μεγάλη δημοκρατική μας παράταξη προχωράμε ενωμένοι στις αλλαγές εκείνες που είναι συνεπείς με τις αρχές μας και που εγγυώνται τη διαφορετική πορεία για τη χώρα.
Αγαπητές Φίλες και Αγαπητοί Φίλοι,
Είναι ιδιαίτερα σημαντική και ελπιδοφόρα η παρουσία και η συμμετοχή σας στην περιφερειακή σύσκεψη του Κινήματός μας, σε μια προσπάθεια να εντατικοποιήσουμε την πολιτική μας διαβούλευση, ώστε να προσδιορίσουμε από κοινού μια πολιτική κατεύθυνση πάνω στην οποία θα βαδίσουμε.
Ειδικότερα σήμερα, που βιώνουμε μια κρίσιμη και πρωτόγνωρη για τα δεδομένα της χώρας οικονομική, πολιτική και κοινωνική συγκυρία, η ενίσχυση της οργανωμένης πολιτικής δράσης τόσο των μελών και φίλων του Κινήματός μας, όσο και των ευρύτερων κοινωνικών ομάδων, αποτελεί βασικό μας στόχο.
Γιατί μέσα από την οργανωμένη πολιτική δράση, μπορούμε να θέσουμε προτεραιότητες, μπορούμε ν’ αναδείξουμε, εκτός των άλλων και τις αστείρευτες δυνατότητες της Περιφέρειας και να τις αξιοποιήσουμε μέσα από πολιτικές που ανατρέπουν τη φαυλότητα και τη σπατάλη, που υποτίμησαν την Περιφέρεια και αδίκησαν τους πολίτες της. Και σε αυτή την προσπάθεια όλοι στο ΠΑΣΟΚ δίνουμε το παρόν, στηρίζοντας το εθνικό στοίχημα για την αλλαγή πορείας της χώρας μας.
Δίνουμε το παρόν ερμηνεύοντας την πραγματικότητα ως έχει και όχι όπως μας βολεύει, γιατί δεν μπορούμε να προχωρήσουμε στο μέλλον, με χθεσινό εισιτήριο και ξεπερασμένες λογικές.
Δίνουμε το παρόν έτσι ώστε η νέα περιφερειακή πολιτική να μην είναι μια τεχνοκρατική άσκηση αλλά μια διαδικασία εξόδου από την κρίση.
Δίνουμε το παρόν, μέσα από την ενίσχυση της οργανωμένης πολιτικής δράσης που συνεπάγεται την προστασία της πολιτικής από συμφέροντα που προσπαθούν να την απαξιώσουν, όπως επιχειρείται σήμερα.
Όπως επιχειρείται σήμερα από πολλές πλευρές και με πολλούς τρόπους, ακόμα και από τα κόμματα της Αντιπολίτευσης. Από τον ΣΥΡΙΖΑ που ακροβατεί ανάμεσα στον Κοινοβουλευτισμό και το μπάχαλο, έως την Νέα Δημοκρατία που επενδύει σε σενάρια καταστροφής, ευελπιστώντας να «καρπωθεί» πολιτικά οφέλη.
Που περιμένει τον Γιώργο Παπανδρέου «να βγάλει το φίδι από την τρύπα», για να έχει την πολυτέλεια να υποστηρίζει εκ του ασφαλούς, ότι θα τα κατάφερνε καλύτερα.
Που προσπαθεί να παρουσιάσει τον εαυτό της ως εναλλακτική λύση, νομίζοντας ότι έχει κλείσει τους λογαριασμούς της με την κοινωνία, ενώ ξέρουμε όλοι, ότι ακόμα πληρώνουμε την δική της πολιτική χρεοκοπία.
Η Ελλάδα όμως, δεν θα φυγομαχήσει, ούτε θα χρεοκοπήσει όπως η Νέα Δημοκρατία. Θα σταθεί στα πόδια της. Θα ορθώσει το ανάστημά της. Έντιμα, ισότιμα, δημιουργικά με τη συμβολή όλων των προοδευτικών δυνάμεων, από όλες τις γωνιές της Ελλάδας. Από όλες τις γωνιές της Ελλάδας, ακούγεται η ανάγκη ν’ αλλάξουμε το αναπτυξιακό μοντέλο της χώρας. Και από εδώ, από την Δυτική Ελλάδα, ο κόσμος ζητά την αλλαγή.
Η αλλαγή όμως δεν έρχεται από έναν Βουλευτή, από μια Κυβέρνηση ή από έναν Υπουργό.
Η αλλαγή έρχεται μόνο αν στρατευτούν οι φορείς των μικρομεσαίων, των εμπόρων, των ξενοδόχων, του δημόσιου τομέα, οι συνεταιρισμοί των αγροτών, οι κινήσεις των πολιτών, όλοι μαζί.
Η αλλαγή έρχεται από πολίτες αποφασισμένους να υποτάξουν το ίδιο συμφέρον στο γενικό καλό, και η απόφαση αυτή σε κρίσιμα ζητήματα, δεν μπαίνει στο ζύγι, αλλά πηγάζει από την καρδιά και την αίσθηση συλλογικής ευθύνης.
Γιατί οι μεγάλες αλλαγές, δεν προχωρούν όταν όλοι στην αρχή συμφωνούμε, αλλά λίγοι στο τέλος αναλαμβάνουμε το κόστος. Όταν όλοι στην αρχή λέμε «ναι», αλλά καθώς ξεβολευόμαστε λέμε «όχι».
Σήμερα, η πολιτική αντιπαράθεση δεν είναι γόνιμο να γίνεται ανάμεσα στον Μηχανισμό και στον μη Μηχανισμό Στήριξης. Αλλά να γίνεται στο πλαίσιο μεταξύ του αν η πολιτική που ασκείται μπορεί σταδιακά να βγάλει την Ελλάδα από την κρίση ή αν η πολιτική που ασκείται «χαϊδεύει αυτιά» και αφήνει μαύρες τρύπες, όπως γινόταν στο πρόσφατο παρελθόν.
Γιατί η αλήθεια παραμένει, πως με Μηχανισμό Στήριξης ή χωρίς, οι στόχοι μας για την ανασυγκρότηση της χώρας θα έπρεπε κατά βάση να είναι οι ίδιοι.
- Άραγε, αρνείται κανείς ότι το παραγωγικό μας μοντέλο πρέπει ν’ αλλάξει;
-Ότι η διαχειριστική ανικανότητα εκμετάλλευσης των περιουσιακών μας στοιχείων πρέπει και αυτή ν’ αλλάξει;
-Ότι εκτράφηκε ένα κράτος ελλειμματικού προϋπολογισμού και ελλειμματικής απόδοσης, το οποίο επίσης πρέπει ν’ αλλάξει;
- Ότι το έλλειμμα της Περιφερειακής Ανάπτυξης, με τη συρρίκνωση του πληθυσμού και με την μητροπολιτική κυριαρχία, πρέπει ν’ αλλάξει;
- Αρνείται κανείς, ότι τα μεταρρυθμιστικά μέτρα που θα θεραπεύσουν αυτές τις παθογένειες, θα έπρεπε εκ των πραγμάτων να υλοποιηθούν, με ή χωρίς τους όρους που επιβάλλει η ευρωπαϊκή στήριξη για τον δανεισμό και την οικονομική σωτηρία της χώρας;
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Η χρεοκοπία, δεν ήταν απλά μια θεωρητική απειλή. Έβαλαν την χρεοκοπία μέσα στο σπίτι μας και εμείς την κλωτσήσαμε απ’ έξω, κάνοντας το καθήκον μας. Την αποφύγαμε για να μπορούμε σήμερα, να σχεδιάζουμε την Ελλάδα του αύριο.
Αποφύγαμε τη χρεοκοπία μετά από μια πολύμηνη και δύσκολη διαπραγμάτευση. Στην πράξη, όχι στα λόγια.
-Διαπραγματευθήκαμε βάση σχεδίου, και έχοντας συνείδηση της θέσης και των στόχων της χώρας.
Και καταφέραμε:
-τη μακροχρόνια βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους με βελτίωση των όρων εξυπηρέτησής του,
-την ελάφρυνση του βάρους για την ελληνική οικογένεια,
- την απρόσκοπτη κάλυψη των δανειακών αναγκών μας και για τα επόμενα χρόνια,
Και καταφέραμε οποιαδήποτε αξιολόγηση εκ μέρους των ξένων οίκων να μην έχει ξανά επίπτωση στους πολίτες ούτε στις τράπεζες που θα εξακολουθήσουν να έχουν πρόσβαση στην ρευστότητα.
Και τώρα πια, έχουμε μπροστά μας ένα πιο ασφαλές πεδίο, για να δράσουμε με γνώμονα τις ριζικές αλλαγές στη χώρα.
Για να πολεμήσουμε το πελατειακό κράτος, για να χτυπήσουμε την διαπλοκή, για ν’ απομονώσουμε τις συντεχνίες, για να υπερβούμε τα εσωτερικά προβλήματα της γραφειοκρατίας, εκτελώντας άμεσα και αποτελεσματικά τα αναπτυξιακά έργα και προγράμματα που χρειάζονται.
Τώρα λοιπόν συντρόφισσες και σύντροφοι, σηκώνουμε όλοι τα μανίκια και δίνουμε συντεταγμένα μια ισχυρή ώθηση, στην ανάπτυξη, στην αναθέρμανση της οικονομίας και στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
Σηκώνουμε τα μανίκια και αλλάζουμε την Ελλάδα. Το παραγωγικό μας μοντέλο, το στατικό κράτος, τις αντιπαραγωγικές νοοτροπίες. Φέρνουμε το θετικό κλίμα στην πραγματική οικονομία της Ελλάδας και ανακουφίζουμε τους πολίτες, για να μην πάει στράφι αυτή η τιτάνια εθνική προσπάθεια.
Για να μην ζήσουν ξανά τα παιδιά μας την απειλή του χρέους, τις επόμενες δεκαετίες. Για να αποκαταστήσουμε τις όποιες αδικίες δημιούργησε το επείγον των αποφάσεών που ελήφθησαν.
Για να οικοδομήσουμε μία Ελλάδα δίκαιη και βιώσιμη. Μια Ελλάδα με ψυχή. Μια Ελλάδα που θα είμαστε όλοι μας, ένα υπερήφανο κομμάτι της. Σε αυτές τις ισχυρές συνθήκες ασφαλείας, η επαναφορά της οικονομίας σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης αποτελεί το κρίσιμο στοίχημα της κυβέρνησης, των κομμάτων, των επιχειρηματιών, των δημόσιων λειτουργών, των μικρομεσαίων, όλων των δυνάμεων της ελληνικής κοινωνίας. Γιατί είναι καιροί εθνικής ευθύνης. Γιατί είναι καιροί συλλογικής δράσης. Γιατί είναι καιροί μαζικής αλλαγής. Βέβαια, η κατάσταση παραμένει ακόμα δύσκολη. Τόσο δύσκολη που μόνο μια μαζική στράτευση των δυνάμεων, μπορεί να αξιοποιήσει την διαπραγματευτική επιτυχία της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και να αλλάξει το κλίμα στο εσωτερικό της χώρας.
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Η δουλειά που κάνουμε μαζί με όλους τους Έλληνες, αντιμετωπίζοντας τα σπασμένα της προηγούμενης Κυβέρνησης, είναι τεράστια και μάλιστα, πολλές από τις αλλαγές που γίνονται δεν έχουν ακόμα μετρήσιμα αποτελέσματα . Όμως, η δυνατότητα της Ελλάδας να βγει από την κρίση δεν εξαρτάται μόνο από την αξιοπιστία της πολιτικής μας, αλλά και από την αξιοπιστία της ευρωπαϊκής πολιτικής. Γιατί όπως εμείς οφείλουμε να είμαστε πειστικοί στις αλλαγές που πρέπει να γίνουν, έτσι οφείλουν και οι Ευρωπαίοι να είναι πειστικοί ότι θέλουν να σώσουν το Ευρώ. Ότι θέλουν ν’ αντιμετωπίσουν τα ευρωπαϊκά πολιτικά ελλείμματα, την ευρωπαϊκή συστημική κρίση, τις επιθέσεις των κερδοσκόπων που απειλούν τις ευρωπαϊκές οικονομίες, και τον κατακερματισμό της συλλογικής ευρωπαϊκής αλληλεγγύης ανάμεσα στα κράτη-μέλη. Οφείλουν και οι Ευρωπαίοι να μην συντηρούν μια Ευρώπη δύο ταχυτήτων. Να μην επιδιώκουν μια Ευρωζώνη χωρισμένη σε δανειστές και οφειλέτες. Σε Βόρειους και Νότιους. Γιατί μια Ευρώπη για λίγους και εκλεκτούς, είναι μια Ευρώπη που στο τέλος δεν θα χωρά κανένα και αντί για την ολοκλήρωση, θα οδηγηθεί στην αποσύνθεση.
Και εδώ είναι που οι Σοσιαλιστές πρέπει να βγουν μπροστά. Γιατί οι σοσιαλιστές είναι πραγματιστές στο βαθμό που ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες των ανθρώπων. Και πρέπει να δίνουν μάχες σε όλα τα επίπεδα. Μάχες εντός των εθνικών τους συνόρων αλλά και μάχες οι οποίες μεταφέρονται από τις χώρες - μέλη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Όπως έκανε ο Πρόεδρός μας, ο Γιώργος Παπανδρέου, που δημιούργησε τον Μηχανισμό Στήριξης, κινητοποιώντας τους εταίρους μας, σε μια πολιτική στήριξης των αδύναμων οικονομικά χωρών της Ευρωζώνης. Γιατί τα Σοσιαλιστικά κόμματα και το ίδιο το ΠΑΣΟΚ, είναι αυτά που ιστορικά έχουν αποδείξει πως δεν φοβούνται την αλλαγή. Γιατί κόμματα που δεν άλλαξαν τα ίδια και δεν προσάρμοσαν την πολιτική τους ατζέντα σύμφωνα με τις αλλαγές των καιρών, είναι κόμματα που στο τέλος παρήκμασαν. Και πιστεύω πως μόνο η παράταξή μας, η ευρύτερη κεντροαριστερά, με ενότητα και συνεργασίες πάνω σε προγραμματικές συγκλίσεις, έχει τα διαπιστευτήρια μεγάλων αλλαγών στην χώρα. Γι’ αυτό και είμαστε εδώ. Για να βρούμε τον τρόπο να δώσουμε πνοή στις αλλαγές που απαιτούνται. Να δώσουμε ζωή στην ύπαιθρο. Να δώσουμε ανάσα στους πολίτες που δραστηριοποιούνται στην Περιφέρεια. Γι’ αυτό στο ΠΑΣΟΚ με υπευθυνότητα, προτάσσουμε την Ανάπτυξη και όχι την αναδιανομή με δανεικά. Γι’ αυτό στο ΠΑΣΟΚ θέσαμε ως επιβεβλημένη ανάγκη, την εδραίωση μιας στέρεης Εθνικής Καταναλωτικής Συνείδησης με βάση την οποία, επιλέγουμε συνειδητά τα αγροτικά μας προϊόντα, βελτιώνοντας τις καταναλωτικές μας συνήθειες και δίνοντας ώθηση στην οικονομία της Περιφέρειας και όλης της χώρας. Δεν μπορεί, δεν αντέχει η άλλο η εθνική μας οικονομία να αιμορραγεί, πληρώνοντας έλλειμμα 6,5 δις ευρώ κάθε χρόνο για εισαγωγές αγροτικών προϊόντων, όταν έχουμε τη δύναμη να παράγουμε άριστα προϊόντα και να είμαστε εξωστρεφείς, ενισχύοντας την εθνική μας οικονομία.
Το ΠΑΣΟΚ είναι σύμμαχος και αρωγός όλων όσοι είναι αποφασισμένοι να στηρίξουν την μεγάλη εθνική προσπάθεια για την αλλαγή σελίδας της χώρας.
Να πορευτούμε όλοι μαζί. Να λειτουργήσουμε συλλογικά, αλλά και ο καθένας από το δικό του μετερίζι, προκειμένου η χώρα ν’ αποκτήσει βιώσιμη ανάπτυξη. Μαζί σε κεντρικό επίπεδο αλλά και ο καθένας ξεχωριστά στο δικό του τόπο.
Ο κάθε Δήμος, η κάθε Περιφέρεια, ο κάθε φορέας, πρέπει να παρακάμψουμε γραφειοκρατίες και καθυστερήσεις. Πρέπει να αξιοποιηθεί η γνώση που έχετε, οι προτεραιότητες που θέτετε οι ανάγκες που αναγνωρίζετε.
Ήρθε η στιγμή να μπει ένα τέλος στην εξάρτησή μας από την κεντρική διοίκηση.
Ήρθε η στιγμή να μπει ένα τέλος στην παθητικότητα και στην ατέρμονη αναμονή, ότι από κάποιο «μέσο» στην Αθήνα, θα έρθει και η λύση.
Γιατί συντρόφισσες και σύντροφοι, δεν υπάρχουν καλοί και κακοί προστάτες.
Δεν χρειάζονται προστάτες. Χρειάζεται μόνο η αποφασιστικότητα να προτάξουμε το δημόσιο συμφέρον, ν’ ακολουθήσουμε τους θεσμούς, να επικοινωνήσουμε ειλικρινά μεταξύ μας,
Και πρώτοι εμείς, μέσα από την μεγάλη δημοκρατική μας παράταξη προχωράμε ενωμένοι στις αλλαγές εκείνες που είναι συνεπείς με τις αρχές μας και που εγγυώνται τη διαφορετική πορεία για τη χώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου