Συνάντηση ΓΣΕΒΕΕ με την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας.

Πραγματοποιήθηκε σήμερα στα γραφεία της ΓΣΕΒΕΕ, συνάντηση του Προεδρείου της ΓΣΕΒΕΕ με τον Υπουργό Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας κ. Μ. Χρυσοχοΐδη, τον Αναπληρωτή Υπουργό κ. Σ. Ξυνίδη και τον Υφυπουργό κ. Ν. Ρόβλια. Κατά τη συζήτηση, ανακοινώθηκε από τον Υπουργό η υιοθέτηση της πρότασης της ΓΣΕΒΕΕ, έπειτα και από μελέτη του Ινστιτούτου Μικρών Επιχειρήσεων της ΓΣΕΒΕΕ τον Ιούλιο του 2009, για τη μετεξέλιξη του ΤΕΜΠΜΕ σε Ελληνικό Ταμείο Επιχειρηματικότητας και Ανάπτυξης, που θα λειτουργεί ως Τράπεζα Ειδικού Σκοπού για τις Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις. Ο Υπουργός έθεσε, επίσης, ως άμεσες προτεραιότητες την επιτάχυνση της σύνταξης σχεδίου νόμου για την απλοποίηση των διαδικασιών αδειοδότησης των επιχειρήσεων και την ίδρυση Κέντρων Εξυπηρέτησης Επιχειρήσεων, που θα λειτουργούν ως «υπηρεσίες μιας στάσης» (one stop shop).

Αναλυτικότερα, οι θέσεις που κατέθεσε στον Υπουργό η ΓΣΕΒΕΕ ήταν οι εξής:








«Οι πολύ μικρές και μικρές επιχειρήσεις (0-49 άτομα προσωπικό) αποτελούν την ατμομηχανή της ανάπτυξης και της απασχόλησης σε ελληνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, οι πολύ μικρές και μικρές επιχειρήσεις αποτελούν το 98,7% των επιχειρήσεων. Συγκεντρώνουν το 50,4% της απασχόλησης του ιδιωτικού τομέα και παράγουν το 39,9% της προστιθέμενης αξίας (Συνημμένο). Στην Ελλάδα, αντίστοιχα, η συμβολή τους στην οικονομία είναι ακόμα μεγαλύτερη καθώς αποτελούν το 99,5% του συνόλου των επιχειρήσεων, συγκεντρώνουν το 75,3% της απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα (οι πολύ μικρές το 58%) και παράγουν το 56% της προστιθέμενης αξίας. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αναγνωρίζοντας την ιδιαίτερη σημασία των πολύ μικρών και μικρών επιχειρήσεων, έχει προχωρήσει στην ανάληψη πρωτοβουλιών και δράσεων με βασική αρχή την «προτεραιότητα στις μικρές επιχειρήσεις».

Έχοντας επίγνωση αυτής της πραγματικότητας πρέπει να σχεδιάσουμε οργανωμένα και με στρατηγική στη χώρα μας ένα άλλο παραγωγικό, και όχι μεταπρατικό και ολιγοπωλιακό, μοντέλο ανάπτυξης για την ελληνική οικονομία. Απαιτείται πλέον η λειτουργία του Κράτους ως μοχλό και όχι “βαρίδι” στην ανάπτυξη. Αλλά για να έχει αποτέλεσμα όλη αυτή η προσπάθεια, πρέπει να αντιμετωπίσουμε εδώ και τώρα τον υφεσιακό «τυφώνα» της συγκυρίας. Η ελληνική οικονομία και κοινωνία έχει ανάγκη όσο ποτέ για ένα πιο μακροπρόθεσμο σχεδιασμό για το αύριο, αλλά προπάντων, όμως, για πολιτικές και άμεσα μέτρα για να αντιμετωπίσει το «σήμερα», έτσι ώστε να υπάρξει και «αύριο». Να υπάρξουν δηλαδή επιχειρήσεις και κοινωνία ώστε να μπορέσουν να αφομοιώσουν τους σχεδιασμούς του αύριο.

Οι μεγάλες επενδύσεις είναι απαραίτητες για την ελληνική οικονομία όταν μάλιστα συνοδεύονται από σχέδιο και στρατηγική. Έχουν όμως μεγάλο χρόνο ωρίμανσης και η ελληνική οικονομία δεν έχει άλλο χρόνο. Άρα χρειάζεται άμεσα επικέντρωση και στην ενεργοποίηση της ελληνικής επιχειρηματικότητας και επενδυτικής δραστηριότητας, ιδιαίτερα σε μικρή και πολύ μικρή κλίμακα.

Μεγάλη έμφαση πρέπει να δοθεί όχι μόνο στις υπάρχουσες επιχειρήσεις, αλλά και στις νέες. Στους νέους επιχειρηματίες που έχουν να αντιμετωπίσουν την «άρνηση» της γραφειοκρατίας και την «απροθυμία» του τραπεζικού συστήματος να χρηματοδοτήσει νέες και καινοτόμες δραστηριότητες. Για δεκαετίες η έναρξη της επιχειρηματικότητας στην Ελλάδα βασιζόταν αποκλειστικά στην οικογενειακή στήριξη. Σήμερα που η κρίση δεν επιτρέπει στον ίδιο βαθμό ανάλογη υποστήριξη, το κράτος με τα χρηματοδοτικά εργαλεία που διαθέτει, αλλά και το τραπεζικό σύστημα, καλούνται να αλλάξουν και να δώσουν διεξόδους.

Σε αυτά τα πλαίσια παραθέτουμε συνοπτικά τις κυριότερες πρωτοβουλίες που πρέπει να αναληφθούν άμεσα από την κυβέρνηση για να αναπνεύσει και τελικά να κινητοποιηθεί η βασική δομή της ελληνικής επιχειρηματικότητας στην πραγματική οικονομία.

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

 Εγκατάλειψη κάθε σκέψης για αύξηση του Φ.Π.Α. Τουναντίον, μείωση σε πρώτη φάση κατά μια μονάδα των συντελεστών.
 Απαραίτητη η διαπραγμάτευση με ΕΕ, ΔΝΤ, ΕΚΤ για επιμήκυνση της περιόδου δημοσιονομικής προσαρμογής (μείωση ελλείμματος κάτω του 3%) , ώστε να υπάρξει η δυνατότητα απελευθέρωσης πόρων από τον κρατικό προϋπολογισμό για ενίσχυση της ρευστότητας, ανάπτυξης και των δημοσίων επενδύσεων και ως εκ τούτου και αύξησης των εσόδων του κρατικού προϋπολογισμού. Θα δοθεί έτσι και ο κατάλληλος χρόνος για άλλης «ποιότητας» περικοπές δαπανών που έχουν να κάνουν με αυτό που ονομάζουμε κύκλο διαφθοράς και σπατάλης. Αλλά και περισσότερες δυνατότητες για να υπάρξουν οι κατάλληλες υποστηρικτικές ενέργειες προς εκείνους που στη μεταβατική περίοδο θα χάσουν τη δουλειά τους (εργαζόμενοι , επιχειρηματίες).

 Απλοποίηση και επιτάχυνση των διαδικασιών αδειοδότησης των επιχειρήσεων με στόχο σε 30 ημέρες να χορηγείται η άδεια λειτουργίας και σε 15 η αναθεώρησή της, λόγω επέκτασης ή εκσυγχρονισμού
• Ουσιαστική απλοποίηση της υφιστάμενης, δαιδαλώδους νομοθεσίας
• Ίδρυση Κέντρων Εξυπηρέτησης Επιχειρήσεων. Αυτόνομες πιστοποιημένες μονάδες εντός των ΚΕΠ και των Επιμελητηρίων που θα λειτουργούν ως «υπηρεσίες μιας στάσης» και θα διεκπεραιώνουν τις απαραίτητες διαδικασίες
• Εξωτερική αξιολόγηση ανά διετία της διαδικασίας αδειοδότησης. Δειγματοληπτικός έλεγχος (σε δείγμα 10% των επιχειρήσεων που αδειοδοτήθηκαν) κατά προτίμηση από τις ερευνητικές δομές των κοινωνικών εταίρων σε συνεργασία με το Υπουργείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας. Έτσι θα δοθεί η δυνατότητα για συνεχή έλεγχο των αδειοδοτικών αρχών και βελτίωση των αστοχιών του θεσμικού πλαισίου.
• Δημιουργία Μητρώου Εκπαιδευμένων και Πιστοποιημένων Μηχανικών στο ΤΕΕ , στους οποίους θα μπορεί ο ενδιαφερόμενος να απευθύνεται και να αναθέτει τη σύνταξη του σχετικού φακέλου για την αδειοδότηση, με ταυτόχρονη ανάληψη από τον μηχανικό της ευθύνης έναντι της Αδειοδοτούσας Αρχής. Να μπορεί έτσι, η επιχείρηση με την κατάθεση των δικαιολογητικών να λειτουργεί άμεσα και νόμιμα.
• Επίλυση των προβλημάτων χωροταξικού και πολεοδομικού σχεδιασμού και δημιουργία ΒΙΟ.ΠΑ

 Ενίσχυση ρευστότητας

• Η στήριξη των ελληνικών τραπεζών θα πρέπει να συνοδευτεί με δεσμευτική συμφωνία και στη βάση αναλυτικού σχεδίου για τη διοχέτευση των πόρων στη χρηματοδότηση της πραγματικής οικονομίας.
• Προώθηση ειδικού προγράμματος εκχώρησης απαιτήσεων (Factoring) για απαιτήσεις επιχειρήσεων προς το Δημόσιο.
• Επιτάχυνση της μετεξέλιξης του ΤΕΜΠΜΕ σε Φορέα Χρηματοδότησης των Μικρών Επιχειρήσεων με τη διαχείριση όλων των εθνικών και ευρωπαϊκών προγραμμάτων που αφορούν τις μικρές επιχειρήσεις. Σχετικό αίτημα και μελέτη του ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ έχει κατατεθεί στον Πρωθυπουργό και στους Υπουργούς Οικονομίας και Ανάπτυξης από το 2009.
• Ενεργοποίηση του Ταμείου Επιχειρηματικότητας.

 Επενδύσεις – Νέος Επενδυτικός Νόμος

• Ως πρώτο άμεσο και γρήγορα αποδοτικό μέτρο για επενδύσεις προτείνεται να παρέχεται η δυνατότητα στις μικρές επιχειρήσεις να παρακρατούν μέρος των κερδών τους (πχ 30%), να μην το αποδίδουν προς φορολόγηση υπό την αυστηρή προϋπόθεση επένδυσης παγίων στην επιχείρηση (π.χ. για επιχειρήσεις με κύκλο εργασιών μέχρι 5 εκατ. €). Η αυτοχρηματοδότηση με αυτό τον τρόπο των επενδύσεων απαντά σε ένα βαθμό και στο μεγάλο πρόβλημα της τραπεζικής δανειοδότησης αυτή τη περίοδο.
• Αναθεώρηση και επανασχεδιασμός στόχων του ΕΣΠΑ 2007 – 2013 στην κατεύθυνση της διευκόλυνσης της πρόσβασης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Ειδικότερα, θα πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στην ενίσχυση της εξωστρέφειας, της καινοτομίας αλλά και στις επιχειρήσεις που παράγουν ανταγωνιστικά πρόϊόντα προς τα αντίστοιχα εισαγόμενα.
• Ενεργοποίηση ΠΔΕ και προγραμμάτων ΕΣΠΑ στην κατεύθυνση:
Α) Αναβάθμισης των τοπικών αγορών με στόχο την στήριξη των μικρών επιχειρήσεων, την βελτίωση των συνθηκών για την προσέλκυση του καταναλωτικού κοινού και την ενίσχυση των τοπικών κοινωνιών. Το Υπουργείο Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής υιοθετεί αυτή τη λογική αλλά υπάρχει πρόβλημα διάθεσης πόρων
Β) Βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης των επιχειρήσεων, ιδιαίτερα των παραγωγικών μονάδων, με την προώθηση προγράμματος αντίστοιχου του «εξοικονόμηση κατ’ οίκον».
• Σε ό,τι αφορά τον Νέο Επενδυτικό Νόμο:
Α) Έμφαση στα φορολογικά κίνητρα για υφιστάμενες επιχειρήσεις. Επιδοτήσεις κεφαλαίου μόνο για νέες επιχειρήσεις
Β) Αξιολόγηση των προτάσεων με βάση «φίλτρα» που ενσωματώνουν την τομεακή και κλαδική διάσταση της επένδυσης
Γ) Απλοποίηση των διαδικασιών υποβολής προτάσεων για τις μικρές επιχειρήσεις με τη δέσμευση συγκεκριμένου ποσοστού πόρων που θα κατευθύνονται σε αυτές.
Δ) Ανά διετία αξιολόγηση της πορείας και της αποτελεσματικότητας του Επενδυτικού Νόμου.

Σε σχέση με τα γενικότερα ζητήματα του θεσμικού πλαισίου προτείνονται:

 Αναθεώρηση της τιμολογιακής πολιτικής των ΔΕΚΟ και των δημόσιων φορέων (ΟΤΑ), με δεδομένο ότι επιβαρύνουν υπέρμετρα το λειτουργικό κόστος των επιχειρήσεων, με αρνητικές συνέπειες και στις τιμές.
 Προσοχή ώστε οι Κλαδικοί Οδηγοί που αναφέρονται στο Μνημόνιο, να μην οδηγήσουν σε περαιτέρω ολιγοπώληση της αγοράς, μέσω απελευθέρωσης ωραρίου, λειτουργίας τις Κυριακές και επέκτασης των πολυκαταστημάτων. Προτείνεται η συμμετοχή του ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ στην εκπόνησή τους.
 Σε σχέση με την απελευθέρωση της αγοράς υπηρεσιών και των κλειστών επαγγελμάτων, θα πρέπει να ληφθεί κάθε μέτρο για να μην οδηγηθούμε σε πλήρη απορρύθμιση, απαξίωση περιουσιακών στοιχείων και δημιουργίας ολιγοπωλίων, που τελικά θα οδηγήσουν και στην χειραγώγηση των τιμών.
 Αναθεώρηση του νομοθετικού πλαισίου που αφορά στην εμπορική πολεοδομία ώστε να αποφευχθεί η υπερσυγκέντρωση σε πολυκαταστήματα και αγορές τύπου «Mall» που έχει ως αποτέλεσμα την ερημοποίηση των τοπικών αγορών.
 Σταθερό πλαίσιο προσφορών – εκπτώσεων, με στόχο σταθερές, «καθαρές» και χαμηλότερες τιμές.
 Συνεργασία ΓΣΕΒΕΕ – Υπουργείου για την παρακολούθηση των εξελίξεων στη δομή της αγοράς εισαγομένων πρώτων υλών και μηχανολογικού εξοπλισμού και τη διαμόρφωση των τιμών στην ελληνική αγορά. Σύγκριση με τις αντίστοιχες σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
 Αντιμετώπιση του λαθρεμπορίου, παραεμπορίου και της αγοράς «παραποιημένων» προϊόντων με ελέγχους στην πηγή της διάθεσης των εν λόγω προϊόντων (αποθήκες, βιοτεχνίες κλπ). Οι έλεγχοι του κράτους θα πρέπει να εντοπίσουν τις πηγές του παραεμπορίου, αποθήκες, προμηθευτές, βιοτεχνίες και σημεία εισαγωγής. Είναι αδιανόητο το ελληνικό κράτος να μην μπορεί να ελέγξει την διακίνηση λαθραίων προϊόντων, είτε αυτά είναι καταναλωτικά είτε πρώτες ύλες, όπως το πετρέλαιο.
 Εκπόνηση μελέτης για την προώθηση μέτρων και πολιτικών υποκατάστασης εισαγωγών, περιορισμού εισαγωγών σε προϊόντα και αγαθά. Η εξωστρέφεια των επιχειρήσεων πρέπει να αποτελεί βασικό στόχο αλλά παράλληλα πρέπει να προωθηθεί και η επιχειρηματικότητα με στόχο την αντικατάσταση τμήματος των εισαγωγών.
 Διευκόλυνση της πρόσβασης των μικρών επιχειρήσεων στις κρατικές προμήθειες.
 Σύνδεση της έρευνας με τις ανάγκες της πραγματικής οικονομίας. Προώθηση συνεργασιών ερευνητικών κέντρων και πανεπιστήμιων με μικρές επιχειρήσεις.




Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ


ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΣ ΣΚΟΡΙΝΗΣ