ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΚΑΘΑΡΟ ΝΕΡΟ, ΖΩΝΤΑΝΟΥΣ ΠΟΤΑΜΟΥΣ ΚΑΙ ΛΙΜΝΕΣ
OΧΙ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΜΕ ΤΟ ΝΕΡΟ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΜΑΣ
Επικίνδυνο τοπίο με σοβαρές πολιτικές ευθύνες, η σημερινή κατάσταση
Η φετινή Παγκόσμια Ημέρα για τα Νερά, στη χώρα μας σκιάζεται από την ανυπαρξία πολιτικής για τη διαφύλαξη τόσο των υδάτινων πόρων, όσο και του δημόσιου συμφέροντος. Εκποίηση των υπηρεσιών ύδρευσης-αποχέτευσης σε ιδιωτικές εταιρίες, απουσία Εθνικού Σχεδίου Δράσης για τον ευρωπαϊκό στόχο για καλή κατάσταση των επιφανειακών και υπόγειων νερών μέχρι το 2015, απουσία της προβλεπόμενης διαβούλευσης, κατ’ επίφαση περιβαλλοντικά έργα χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα για περιοχές με προβλήματα, εμμονή σε επικίνδυνα και φαραωνικά έργα όπως η εκτροπή του Αχελώου, συνθέτουν ένα επικίνδυνο τοπίο με σοβαρές πολιτικές ευθύνες.
Αναλυτικότερα:
Μας βρίσκει κατηγορηματικά αντίθετους, το ενδεχόμενο πώλησης των υπηρεσιών ύδρευσης-αποχέτευσης των κυριότερων πόλεών μας σε ιδιωτικούς ομίλους, στο πλαίσιο της συγκέντρωσης των 50 δισεκατομμυρίων ευρώ από δημόσια περιουσία για τη μείωση του χρέους. Παρόλο που οι υπηρεσίες αυτές έχουν ήδη παύσει να είναι Οργανισμοί του Δημοσίου, η εξ ολοκλήρου πώληση τους σε ιδιώτες θα επιφέρει τεράστιες αλλαγές στις υπηρεσίες που προσφέρουν. Επιπλέον, η ιδιωτικοποίηση εταιρειών ύδρευσης-αποχέτευσης δεν ενισχύει τον ανταγωνισμό, καθώς από τη φύση τους είναι μονοπωλιακές εταιρείες. Με ποιον τρόπο θα διασφαλιστεί, για παράδειγμα, η μη καταχρηστική αύξηση στα τιμολόγια νερού-αποχέτευσης, όταν δεν μπορεί να υπάρξει δεύτερο δίκτυο ύδρευσης-αποχέτευσης σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη; Οι εφιαλτικές εμπειρίες της Βολιβίας και της Νότιας Αφρικής από την ιδιωτικοποίηση του νερού, με τους επενδυτές να εγκαταλείπουν συντήρηση και επέκταση των υποδομών με στόχο γρήγορα κέρδη αλλά και να διακόπτουν την ύδρευση στους οικονομικά αδύναμους, μετά από αυξήσεις της τιμής του νερού, θα πρέπει να μας διδάξουν. Έχουμε ήδη δηλώσει ότι αξιοποίηση δημόσιας περιουσίας δε μπορεί να σημαίνει ότι παραδίδουμε «γη και ύδωρ».
Στο θέμα της Διαχείρισης των υδατικών πόρων, έντεκα χρόνια μετά την υιοθέτηση της Οδηγίας Πλαίσιο για τα Νερά 2000/60, η Ελλάδα βρίσκεται ακόμη κοντά στο σημείο μηδέν. Με ευθύνη όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, όπως και της νυν, δεν υπάρχει κανένα Εθνικό Σχέδιο Δράσης γύρω από την εφαρμογή της Ευρωπαϊκής Οδηγίας, δηλαδή του πώς θα φέρουμε σε καλή κατάσταση τα επιφανειακά και υπόγεια ύδατα της Ελλάδας ως το 2015. Αντί γι’ αυτό, η παρούσα κυβέρνηση -που μας ζητά οικονομικές θυσίες και αυταπάρνηση- προσφέρει απλόχερα 14 εκατ. ευρώ σε γραφεία μελετών προκειμένου να καταρτίσουν τα Σχέδια Διαχείρισης Λεκανών Απορροής της Ελλάδας. Η παραγωγή δεδομένων και οι μετρήσεις, όμως, έχουν μείνει στα χαρτιά και επομένως, χωρίς δεδομένα και ιδιαίτερα τα οικολογικά δεδομένα, τα Σχέδια Διαχείρισης θα έχουν ασαφείς ή πολύ περιορισμένους περιβαλλοντικούς στόχους και δεν θα υπάρχει τρόπος να κριθεί η επίτευξή τους.
Σοβαρό πολιτικό θέμα είναι και το γεγονός πως η απαραίτητη διαβούλευση ουσιαστικά ακυρώνεται. Δεν συστάθηκαν Περιφερειακά Συμβούλια Υδάτων και δεν έχει συνεδριάσει ποτέ το Εθνικό Συμβούλιο Υδάτων. Χωρίς εμπειρία και θεσμούς, πώς θα καταφέρουν τα μελετητικά γραφεία ή οποιαδήποτε υπηρεσία να διεκπεραιώσουν τη διαβούλευση με τους πολίτες και τους φορείς σε κάθε λεκάνη απορροής για την ανάγκη λήψης μέτρων στην περιοχή τους, την αποκατάσταση των πόρων ή το ποιος θα πληρώσει τα μέτρα και τις δράσεις; Απορίας άξιο είναι, τέλος, τι ακριβώς κάνουν και πώς εμπλέκονται στη διαδικασία η Ειδική Γραμματεία Υδάτων του Υπουργείου Περιβάλλοντος –που ζητά πρόσθετο προσωπικό με μετατάξεις- και οι Διευθύνσεις Υδάτων των Περιφερειών.
Σε ένα από αυτά τα Σχέδια (;) Διαχείρισης θα κριθεί και η εκτροπή του Αχελώου, σύμφωνα με τα λόγια της ηγεσίας του Υπουργείου Περιβάλλοντος. Εμείς, επιμένουμε
• στην οριστική διακοπή των αποδεδειγμένων οικονομικά ασύμφορων και περιβαλλοντικά παράλογων έργων εκτροπής του ποταμού Αχελώου
• στον εξορθολογισμό των υδατικών αναγκών της Θεσσαλίας στην κατεύθυνση της αναδιάρθρωσης καλλιεργειών και εξοικονόμησης νερού.
Σοβαρά προβλήματα υποβάθμισης, ρύπανσης των νερών και υπεράντλησης, υφαλμύρωσης των υπόγειων νερών υπάρχουν σε πολλές περιοχές της χώρας (Ασωπός, Μεσσάπιος, Πηνειός, Αργολίδα, Κορώνεια, Μαλιακός, Ευρώτας κ.α.). Τα προβλήματα αυτά είναι τόσο περιβαλλοντικά, όσο και θέματα υγείας, με σημαντικές επιπτώσεις στην κοινωνική και οικονομική δραστηριότητα. Ελάχιστα αποτελέσματα έχουν επιτευχθεί ακόμα και εκεί όπου προωθήθηκαν κάποια μέτρα (Κάρλα), ενώ αλλού χάθηκαν πόροι (Κορώνεια) ή σπαταλήθηκαν πόροι (μέτρα από-νιτροποίησης) σε άλλους σκοπούς. Στην πράξη τα προβλήματα των υδατικών πόρων φαίνεται ότι αποτελούν ένα ακόμη άλλοθι για κατ’επίφαση περιβαλλοντικά έργα και κοροϊδία των πολιτών από τους εκάστοτε κυβερνώντες.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι απαιτούμε:
- Λύσεις στα προβλήματα. Εδώ και τώρα οριστικές λύσεις στα προβλήματα των κατοίκων που εξαρτώνται από τους πιο υποβαθμισμένους υδατικούς πόρους (Ασωπός, Κορώνεια, Μεσσάπια) και αποκατάστασή τους με τρόπο οικολογικό, βιώσιμο και αειφορικό. Το οφείλουμε τόσο στους κατοίκους, όσο και στα παιδιά μας.
- Διαβούλευση. Η αληθινή διαβούλευση δεν είναι επιλογή, είναι ανάγκη προκειμένου να αποφευχθούν νέες κοινωνικές συγκρούσεις τύπου Κερατέας. Να συγκροτηθούν άμεσα τα Περιφερειακά Συμβούλια Υδάτων, να ενεργοποιηθεί το Εθνικό Συμβούλιο Υδάτων και να συμμετέχουν από την αρχή στα Σχέδια Διαχείρισης των Λεκανών Απορροής
- Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τα νερά. Το να φέρουμε σε καλή κατάσταση τους υδατικούς μας πόρους μέχρι το 2015 θα έπρεπε πρώτα να νοιάζει εμάς και ύστερα τους Ευρωπαίους. Να αναλάβει η σημερινή κυβέρνηση να διαμορφώσει ένα τέτοιο σχέδιο που θα καλύπτει πραγματικές ανάγκες και θα ανταποκρίνεται στην εφαρμογή της Οδηγίας Πλαίσιο για τα Νερά.
- Όριο εξασθενούς χρωμίου. Θέσπιση ξεχωριστού, πανελλαδικού ορίου για το εξασθενές χρώμιο στο πόσιμο νερό στα επίπεδα του ανιχνεύσιμου.
Τα νερά μας είναι πολύτιμος δημόσιος πόρος ζωής και προϋπόθεση υγιούς διαβίωσης ανθρώπων και φυσικού περιβάλλοντος-οικοσυστημάτων. Είναι καθήκον μας να τα διατηρούμε σε επάρκεια στο διηνεκές, σε υψηλή ποιότητα, υπό τον έλεγχο και προς όφελος της κοινωνίας, όχι της ιδιωτικής απληστίας και της χρήσης τους ως εμπόρευμα.
Η Θεματική Ομάδα Περιβάλλοντος των Οικολόγων Πράσινων
OΧΙ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΜΕ ΤΟ ΝΕΡΟ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΜΑΣ
Επικίνδυνο τοπίο με σοβαρές πολιτικές ευθύνες, η σημερινή κατάσταση
Η φετινή Παγκόσμια Ημέρα για τα Νερά, στη χώρα μας σκιάζεται από την ανυπαρξία πολιτικής για τη διαφύλαξη τόσο των υδάτινων πόρων, όσο και του δημόσιου συμφέροντος. Εκποίηση των υπηρεσιών ύδρευσης-αποχέτευσης σε ιδιωτικές εταιρίες, απουσία Εθνικού Σχεδίου Δράσης για τον ευρωπαϊκό στόχο για καλή κατάσταση των επιφανειακών και υπόγειων νερών μέχρι το 2015, απουσία της προβλεπόμενης διαβούλευσης, κατ’ επίφαση περιβαλλοντικά έργα χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα για περιοχές με προβλήματα, εμμονή σε επικίνδυνα και φαραωνικά έργα όπως η εκτροπή του Αχελώου, συνθέτουν ένα επικίνδυνο τοπίο με σοβαρές πολιτικές ευθύνες.
Αναλυτικότερα:
Μας βρίσκει κατηγορηματικά αντίθετους, το ενδεχόμενο πώλησης των υπηρεσιών ύδρευσης-αποχέτευσης των κυριότερων πόλεών μας σε ιδιωτικούς ομίλους, στο πλαίσιο της συγκέντρωσης των 50 δισεκατομμυρίων ευρώ από δημόσια περιουσία για τη μείωση του χρέους. Παρόλο που οι υπηρεσίες αυτές έχουν ήδη παύσει να είναι Οργανισμοί του Δημοσίου, η εξ ολοκλήρου πώληση τους σε ιδιώτες θα επιφέρει τεράστιες αλλαγές στις υπηρεσίες που προσφέρουν. Επιπλέον, η ιδιωτικοποίηση εταιρειών ύδρευσης-αποχέτευσης δεν ενισχύει τον ανταγωνισμό, καθώς από τη φύση τους είναι μονοπωλιακές εταιρείες. Με ποιον τρόπο θα διασφαλιστεί, για παράδειγμα, η μη καταχρηστική αύξηση στα τιμολόγια νερού-αποχέτευσης, όταν δεν μπορεί να υπάρξει δεύτερο δίκτυο ύδρευσης-αποχέτευσης σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη; Οι εφιαλτικές εμπειρίες της Βολιβίας και της Νότιας Αφρικής από την ιδιωτικοποίηση του νερού, με τους επενδυτές να εγκαταλείπουν συντήρηση και επέκταση των υποδομών με στόχο γρήγορα κέρδη αλλά και να διακόπτουν την ύδρευση στους οικονομικά αδύναμους, μετά από αυξήσεις της τιμής του νερού, θα πρέπει να μας διδάξουν. Έχουμε ήδη δηλώσει ότι αξιοποίηση δημόσιας περιουσίας δε μπορεί να σημαίνει ότι παραδίδουμε «γη και ύδωρ».
Στο θέμα της Διαχείρισης των υδατικών πόρων, έντεκα χρόνια μετά την υιοθέτηση της Οδηγίας Πλαίσιο για τα Νερά 2000/60, η Ελλάδα βρίσκεται ακόμη κοντά στο σημείο μηδέν. Με ευθύνη όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, όπως και της νυν, δεν υπάρχει κανένα Εθνικό Σχέδιο Δράσης γύρω από την εφαρμογή της Ευρωπαϊκής Οδηγίας, δηλαδή του πώς θα φέρουμε σε καλή κατάσταση τα επιφανειακά και υπόγεια ύδατα της Ελλάδας ως το 2015. Αντί γι’ αυτό, η παρούσα κυβέρνηση -που μας ζητά οικονομικές θυσίες και αυταπάρνηση- προσφέρει απλόχερα 14 εκατ. ευρώ σε γραφεία μελετών προκειμένου να καταρτίσουν τα Σχέδια Διαχείρισης Λεκανών Απορροής της Ελλάδας. Η παραγωγή δεδομένων και οι μετρήσεις, όμως, έχουν μείνει στα χαρτιά και επομένως, χωρίς δεδομένα και ιδιαίτερα τα οικολογικά δεδομένα, τα Σχέδια Διαχείρισης θα έχουν ασαφείς ή πολύ περιορισμένους περιβαλλοντικούς στόχους και δεν θα υπάρχει τρόπος να κριθεί η επίτευξή τους.
Σοβαρό πολιτικό θέμα είναι και το γεγονός πως η απαραίτητη διαβούλευση ουσιαστικά ακυρώνεται. Δεν συστάθηκαν Περιφερειακά Συμβούλια Υδάτων και δεν έχει συνεδριάσει ποτέ το Εθνικό Συμβούλιο Υδάτων. Χωρίς εμπειρία και θεσμούς, πώς θα καταφέρουν τα μελετητικά γραφεία ή οποιαδήποτε υπηρεσία να διεκπεραιώσουν τη διαβούλευση με τους πολίτες και τους φορείς σε κάθε λεκάνη απορροής για την ανάγκη λήψης μέτρων στην περιοχή τους, την αποκατάσταση των πόρων ή το ποιος θα πληρώσει τα μέτρα και τις δράσεις; Απορίας άξιο είναι, τέλος, τι ακριβώς κάνουν και πώς εμπλέκονται στη διαδικασία η Ειδική Γραμματεία Υδάτων του Υπουργείου Περιβάλλοντος –που ζητά πρόσθετο προσωπικό με μετατάξεις- και οι Διευθύνσεις Υδάτων των Περιφερειών.
Σε ένα από αυτά τα Σχέδια (;) Διαχείρισης θα κριθεί και η εκτροπή του Αχελώου, σύμφωνα με τα λόγια της ηγεσίας του Υπουργείου Περιβάλλοντος. Εμείς, επιμένουμε
• στην οριστική διακοπή των αποδεδειγμένων οικονομικά ασύμφορων και περιβαλλοντικά παράλογων έργων εκτροπής του ποταμού Αχελώου
• στον εξορθολογισμό των υδατικών αναγκών της Θεσσαλίας στην κατεύθυνση της αναδιάρθρωσης καλλιεργειών και εξοικονόμησης νερού.
Σοβαρά προβλήματα υποβάθμισης, ρύπανσης των νερών και υπεράντλησης, υφαλμύρωσης των υπόγειων νερών υπάρχουν σε πολλές περιοχές της χώρας (Ασωπός, Μεσσάπιος, Πηνειός, Αργολίδα, Κορώνεια, Μαλιακός, Ευρώτας κ.α.). Τα προβλήματα αυτά είναι τόσο περιβαλλοντικά, όσο και θέματα υγείας, με σημαντικές επιπτώσεις στην κοινωνική και οικονομική δραστηριότητα. Ελάχιστα αποτελέσματα έχουν επιτευχθεί ακόμα και εκεί όπου προωθήθηκαν κάποια μέτρα (Κάρλα), ενώ αλλού χάθηκαν πόροι (Κορώνεια) ή σπαταλήθηκαν πόροι (μέτρα από-νιτροποίησης) σε άλλους σκοπούς. Στην πράξη τα προβλήματα των υδατικών πόρων φαίνεται ότι αποτελούν ένα ακόμη άλλοθι για κατ’επίφαση περιβαλλοντικά έργα και κοροϊδία των πολιτών από τους εκάστοτε κυβερνώντες.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι απαιτούμε:
- Λύσεις στα προβλήματα. Εδώ και τώρα οριστικές λύσεις στα προβλήματα των κατοίκων που εξαρτώνται από τους πιο υποβαθμισμένους υδατικούς πόρους (Ασωπός, Κορώνεια, Μεσσάπια) και αποκατάστασή τους με τρόπο οικολογικό, βιώσιμο και αειφορικό. Το οφείλουμε τόσο στους κατοίκους, όσο και στα παιδιά μας.
- Διαβούλευση. Η αληθινή διαβούλευση δεν είναι επιλογή, είναι ανάγκη προκειμένου να αποφευχθούν νέες κοινωνικές συγκρούσεις τύπου Κερατέας. Να συγκροτηθούν άμεσα τα Περιφερειακά Συμβούλια Υδάτων, να ενεργοποιηθεί το Εθνικό Συμβούλιο Υδάτων και να συμμετέχουν από την αρχή στα Σχέδια Διαχείρισης των Λεκανών Απορροής
- Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τα νερά. Το να φέρουμε σε καλή κατάσταση τους υδατικούς μας πόρους μέχρι το 2015 θα έπρεπε πρώτα να νοιάζει εμάς και ύστερα τους Ευρωπαίους. Να αναλάβει η σημερινή κυβέρνηση να διαμορφώσει ένα τέτοιο σχέδιο που θα καλύπτει πραγματικές ανάγκες και θα ανταποκρίνεται στην εφαρμογή της Οδηγίας Πλαίσιο για τα Νερά.
- Όριο εξασθενούς χρωμίου. Θέσπιση ξεχωριστού, πανελλαδικού ορίου για το εξασθενές χρώμιο στο πόσιμο νερό στα επίπεδα του ανιχνεύσιμου.
Τα νερά μας είναι πολύτιμος δημόσιος πόρος ζωής και προϋπόθεση υγιούς διαβίωσης ανθρώπων και φυσικού περιβάλλοντος-οικοσυστημάτων. Είναι καθήκον μας να τα διατηρούμε σε επάρκεια στο διηνεκές, σε υψηλή ποιότητα, υπό τον έλεγχο και προς όφελος της κοινωνίας, όχι της ιδιωτικής απληστίας και της χρήσης τους ως εμπόρευμα.
Η Θεματική Ομάδα Περιβάλλοντος των Οικολόγων Πράσινων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου