Τρίτη 11 Ιουνίου 2013

Απολογισμός Δημάρχου Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου Παναγιώτη Κατσούλη, για το ΤΕΙ Μεσολογγίου.

Ένας σημαντικός πολιτικός αγώνας - ο πλέον σκληρός και δύσκολος από όσους δώσαμε και συνεχίζουμε να δίνουμε τα τελευταία δυόμιση χρόνια μέσα στη θύελλα των διαδοχικών μνημονίων και των βίαιων αναδιαρθρώσεων όλων των δομών της ελληνικής κοινωνίας - ο αγώνας για τη συνέχιση της αυτόνομης ύπαρξης, λειτουργίας και εξέλιξης του ΤΕΙ Μεσολογγίου έφθασε στο τέλος του, μετά από σχεδόν 5 μήνες καθημερινών καταιγιστικών εξελίξεων. Το αποτέλεσμα δεν είναι θετικό για μας. Αγωνιστήκαμε για το δίκαιο και το ορθό και όχι για τοπικιστικές επιδιώξεις και μικροσυμφέροντα. Δυστυχώς όμως το ΤΕΙ Μεσολογγίου, ένα από τα καλύτερα ΤΕΙ της χώρας, με τριαντάχρονη παρουσία, άρτιες υποδομές και εκπαιδευτικό προσωπικό, αποτελεί παρελθόν από τον ακαδημαϊκό χάρτη της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης της πατρίδας μας. Το γιατί δεν πρέπει δυστυχώς να αναζητηθεί στα αντικειμενικά ακαδημαϊκά κριτήρια που θα έπρεπε να διέπουν - σε μια ευνοούμενη και όχι τριτοκοσμική πολιτεία – την ίδρυση και λειτουργία εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Σχετίζεται με: Α) Την κυβερνητική επιλογή για μείωση των δαπανών της δημόσιας εκπαίδευσης, η οποία συνοδεύεται από την αντίστοιχη μείωση εισακτέων, εκπαιδευτικού προσωπικού και ιδρυμάτων, καθώς και την ιδιωτικοποίηση μέρους της τριτοβάθμιας δημόσιας εκπαίδευσης, ειδικότερα δε των ΤΕΙ όπου η μείωση του αριθμού των εισακτέων και οι συγχωνεύσεις σχολών και τμημάτων είναι της τάξης του 40%. Β) Την παλαιοκομματική φιλοσοφία και τις μικροκομματικές επιδιώξεις που χαρακτηρίζουν το απαξιωμένο στις συνειδήσεις των πολιτών πολιτικό σύστημα και την παρούσα τρικομματική κυβέρνηση. Όμως οι γενικές διαπιστώσεις δεν αρκούν. Απαιτείται συγκεκριμένος απολογισμός και καταλογισμός πολιτικών ευθυνών. Κάθε πολιτικός απολογισμός κρίνεται σε τρία αλληλένδετα μεταξύ τους επίπεδα. ΣΤΟΧΟΙ – ΣΥΜΜΑΧΙΕΣ – ΤΑΚΤΙΚΗ. Οι ΣΤΟΧΟΙ που θέσαμε ήταν τρεις: 1ος) Απόσυρση του σχεδίου “ΑΘΗΝΑ”. Είναι εύκολα αντιληπτό πως δεν επρόκειτο για ένα τοπικής σημασίας και εμβέλειας ζήτημα. Η πραγματοποίηση του ή όχι, γνωρίζαμε θα ήταν το αποτέλεσμα του πολιτικού και κοινωνικού συσχετισμού δυνάμεων στη χώρα. Αγωνιστήκαμε έως την ύστατη ώρα για να αποσυρθεί και καταγράφεται ως θετική παρακαταθήκη μέλλοντος, παρ' όλο που ο στόχος δεν επετεύχθη, ότι οι έξι από τους οκτώ βουλευτές του νομού καταψήφισαν τη σχετική τροπολογία του σχεδίου “ΑΘΗΝΑ”, ανάμεσα τους δε δυο βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας. 2ος) Αυτονομία ΤΕΙ Μεσολογγίου. Αποτελούσε κεντρική κυβερνητική επιλογή η απορρόφηση του στο ΤΕΙ Πατρών. Χρησιμοποιήθηκε ως δήθεν ανυπέρβλητο εμπόδιο η ύπαρξη του μορφώματος “Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος” και η θέσπιση ενός ακαδημαϊκού ιδρύματος ανά περιφέρεια. Κάθε εναλλακτική μας πρόταση σκόνταφτε σε αυτό (όπως για παράδειγμα για ομόσπονδο ΤΕΙ Δυτικής Ελλάδας) , τόσο για το ΤΕΙ όσο και το Πανεπιστήμιο Δυτικής Στέρεας, παρ’ όλο που σε άλλες περιοχές της χώρας (Δυτική Μακεδονία), το κριτήριο αυτό αχρηστεύθηκε κατόπιν πολιτικών παρεμβάσεων. Το μόνο αίτημα που συζητούσαν (Δήμου και διοίκησης ΤΕΙ), ήταν αυτό της έδρας του νέου ΤΕΙ Δυτικής Ελλάδας. Δεσμεύτηκαν γι' αυτό το αίτημα, τόσο στο επίπεδο των πολιτικών αρχηγών της συγκυβέρνησης όσο και στο επίπεδο της ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας, ενώ το σύνολο σχεδόν του πολιτικού κόσμου του Νομού, συναινούσε σε αυτό. Την 10η ημέρα της απεργίας πείνας και ενώ βρισκόμουν στο Νοσοκομείο, αντίστοιχη δέσμευση έλαβα από το διευθυντή του Γραφείου του Υπουργού Παιδείας. Οι άστοχες δηλώσεις και η λογική «του κατόπιν ενεργειών μου» του κ. Σαλμά περιέπλεξαν ένα θέμα που φαίνονταν τελειωμένο. Η έντονη αντίδραση των Αχαιών, κατέδειξε το ιδιαίτερα σημαντικό – που αρκετοί “εντός των τειχών” από άγνοια υποτιμούσαν - της έδρας του νέου ΤΕΙ, τόσο για το παρόν όσο και για το μέλλον της εξέλιξης του ιδρύματος. Τελικά ούτε αυτό το αίτημα επετεύχθη, αφού οι πολιτικοί εκπρόσωποι της κυβέρνησης σε επίπεδο Νομού, δικαίωσαν δυστυχώς τον πολιτικό χαρακτηρισμό που δημόσια τους προσέδωσα όταν ξεκίνησε αυτός ο αγώνας. «Άβουλοι και Μοιραίοι». Δεν επρόκειτο για «πολιτική ασυνεννοησία», όπως ορισμένοι έντεχνα καλλιεργούν για να καλύψουν πολιτικά τα «ακάλυπτα». Στη δεύτερη φάση του αγώνα και αφού είχε εκδηλωθεί η αντίδραση της Πάτρας, «κρύφτηκαν». Έλλειψη πολιτικής βούλησης υπήρξε στο όνομα της διατήρησης της υπουργικής τους καρέκλας. ΣΥΜΜΑΧΙΕΣ: Για πρώτη φορά οι τρεις βασικές πόλεις του Νομού, σε επίπεδο αυτοδιοίκησης και συλλογικών φορέων, εκφράστηκαν ενιαία και αυτό είναι κάτι που πρέπει να το διατηρήσουμε εν όψει της συνεχιζόμενης καταιγίδας. Αποτέλεσμα αυτής της τακτικής ήταν πως το αίτημα της αυτόνομης ύπαρξης του ΤΕΙ Μεσολογγίου, εκφράστηκε ως αίτημα ολόκληρου του Νομού και όχι απλά των Μεσολογγιτών. Η εξαφάνιση όμως των τριτοβάθμιων εκπαιδευτικών μας ιδρυμάτων πρέπει να μας διδάξει όλους. Η Αιτωλοακαρνανία οφείλει στα βασικά της ζητήματα να αποκτήσει ενιαία διεκδικητική φωνή, διαφορετικά θα δυναμώσουν οι εσωτερικές ανισότητες στο επίπεδο της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας. ΤΑΚΤΙΚΗ: Άμεσα αντιληφθήκαμε την τακτική του Υπουργείου, μετά τις δυο συναντήσεις που πραγματοποιήθηκαν παρουσία όλων των βουλευτών του Νομού. «Συζητάμε, δήθεν ακούμε, δεν δεσμευόμαστε, παζαρεύουμε κάτω από το τραπέζι αναλόγως με τις πολιτικές πελατειακές μας ανάγκες». Γι’ αυτό άμεσα προχωρήσαμε σε κλιμακούμενες αγωνιστικές κινητοποιήσεις. Για ένα δίμηνο και με αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου και των συλλογικών φορέων, έγιναν οι περισσότερες και πλέον μαζικές κινητοποιήσεις από τη μεταπολίτευση στην περιοχή μας. Ένα ζήτημα τοπικού χαρακτήρα που δεν υπήρχε στην ατζέντα των μεγάλων ΜΜΕ απέκτησε με πολλή προσπάθεια κεντρική διάσταση. Αξιοποιήσαμε κάθε δυνατότητα που είχαμε στα χέρια μας. Εκκλησία, Δήμους, συλλόγους, πρεσβείες, ΜΜΕ και πρόσωπα που οικιοθελώς στάθηκαν στο πλευρό μας. Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ Για μας ο αγώνας συνεχίζεται και όχι μόνο μέσω της νομικής οδού. Δεν αποδεχόμαστε τετελεσμένα γεγονότα. Στο Δημοτικό Συμβούλιο του Ιουνίου θα αποφασίσουμε τις μορφές συνέχισης του αγώνα μας, στοχεύοντας στην κατοχύρωση της αυτόνομης ύπαρξης του ΤΕΙ Μεσολογγίου εντός του νέου θεσμικού πλαισίου που έχει δημιουργηθεί, καθώς και στη διόρθωση των πιο κραυγαλέων αδικιών, όπως αυτής της μεταφοράς του ΘΕΚΑ στην Αμαλιάδα. Σε κάθε περίπτωση αγωνιζόμαστε με όλους τους δήμους, τους φορείς και την ακαδημαϊκή κοινότητα για την κατάργηση του σχεδίου «Αθηνά». Κλείνοντας τον πολιτικό απολογισμό αυτού του αγώνα, οφείλω να ευχαριστήσω όλους όσοι συμπαραστάθηκαν και συμπαρατάχθηκαν μαζί μας. Συγκεκριμένα: • Τον Πρόεδρο του ΤΕΙ Μεσολογγίου Βαγγέλη Πολίτη, με τον συμπορευτήκαμε απόλυτα καθ’ όλη τη διάρκεια της διεκδίκησης και συνολικά τη διοίκηση, το εκπαιδευτικό και διοικητικό προσωπικό και τους σπουδαστές που συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις. • Τους Δημάρχους Αγρινίου Π. Μοσχολιό και Ναυπακτίας Γ. Μπουλέ, καθώς και τους Προέδρους του ΤΕΕ Αιτωλ/νιας Κ. Ρόκο και του Επιμελητηρίου Π. Τσιχριτζή. • Το Σεβασμιότατο Μητροπολίτη μας κ.κ. Κοσμά. • Τους πολιτικούς εκπροσώπους του Νομού, βουλευτές της αντιπολίτευσης. • Τους δημοτικούς συμβούλους και τους επικεφαλείς των συνδυασμών που πραγματικά στήριξαν αυτό τον αγώνα. • Τους εκπροσώπους όλων των συλλογικών φορέων του δήμου μας και ειδικότερα τον Πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου Γ. Ατσαλάκη. • Τον Πρόεδρο της «ΔΙΕΞΟΔΟΥ» Ν. Κορδόση. • Τα τοπικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης για την προβολή του αγώνα μας. • Τον απλό κόσμο, τους συμπατριώτες που συμμετείχαν ενεργά στις κινητοποιήσεις. Τέλος ευχαριστώ από καρδιάς, τους συναγωνιστές μου στην απεργία πείνας Γιώτα Μούτσιου και Φώτη Τσιφοπανόπουλο, για την αυταπάρνηση τους. Κανένας αγώνας δεν τελειώνει όσο εμείς δεν παραιτούμαστε από τα δίκαια αιτήματα μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου