
Λέγεται συνήθως ότι αν χρωστάς 100 ευρώ έχεις πρόβλημα, αν χρωστάς 100 εκατ, το πρόβλημα το έχουν οι πιστωτές του. Οσο κι αν ακούγεται απλοϊκό, αυτό ακριβώς είναι το θέμα της Ελλάδας σήμερα. Κι αυτό είναι που τη διασώζει από τη χρεοκοπία καθώς οι πιστωτές της την κρατούν με μηχανική υποστήριξη σαν ένα βαριά ασθενούντα στη ζωή. Όχι μόνο για να μην χάσουν τα λεφτά τους αλλά και για να αποφύγουν τις τεράστιες περιπλοκές που θα προκαλούσε στην ΕΕ, στο ευρώ και στο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα ο θάνατός της.
Το μεγάλο πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας παραμένει ο υπετροφικός δημόσιος τομέας που συνεχίζει να παράγει ελλείμματα και να μεγαλώνει το δυσθεώρητο κρατικό χρέος. Σε μια κατάσταση όπου και η Ιρλανδία αρχίζει όλο και πιο πολύ να θυμίζει Ελλάδα με την ανησυχία να χτυπάει κόκκινο στην Ευρώπη, δεν είναι ότι καλύτερο να πέφτεις πάλι έξω στους υπολογισμούς του. Ελλείμματα, χρέος, κοινωνική κρίση τραβούν πάλι την ανηφόρα στην Ελλάδα με την κυβέρνηση να υποβιβάζεται σε ρόλο θεατή καθώς είναι ανίκανη να αντιδράσει, όπως το ίδιο θα συνέβαινε με οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση.
Υπερεπείγοντα τα μέτρα
Χάσαμε πολύ χρόνο αναζητώντας τρόπους εξουδετέρωσης της ωρολογιακής βόμβας που άφησε πίσω της η κυβέρνηση Καραμανλή με μια άτολμη νέα κυβέρνηση που θεώρησε ότι μπορούσε να αντιμετωπίσει το κώμα με ασπιρίνες. Τα περιθώρια είναι πλέον πολύ στενά και είναι υπερεπείγον να αρχίσει να μπαίνει το μαχαίρι στο κόκκαλο για να σωθεί η χώρα. Ο «ρυπαίνων πληρώνει» λένε για τη ρύπανση και ο ρυπαντής στην περίπτωση της οικονομίας είναι το δημόσιο με τις υπέρογκες δαπάνες του.
Από τη Δευτέρα μετά τις εκλογές, που θα φτάσουν τα κακά μαντάτα για το έλλειμμα και θα τεθεί πάλι επί τάπητος η ανάγκη λήψης πρόσθετων μέτρων, θα δούμε αν η κυβέρνηση θα συνεχίσει να διστάζει στη λήψη των σωτήριων μέτρων. Κάτω από την πίεση της τρόϊκα που θέλει να δει αποτελέσματα, η συρρίκνωση του δημοσίου είτε με απολύσεις και τα λουκέτα στις ζημιογόνες ΔΕΚΟ, είτε με οποιοδήποτε άλλο τρόπο (αν υπάρχει) κάθετη μείωση των δαπανών, μοιάζει με μονόδρομο. Με δεδομένο ότι haircat, αναδιάρθρωση, πτώχευση μάλλον δεν συζητούνται (επί του παρόντος), επειδή δεν κανέναν δεν ευνοεί, ούτε κανένα πρόβλημα επιλύει.
Εκτός κι αν ο μονόδρομος στραφεί πάλι στην νέα περικοπή μισθών και συντάξεων, ενδεχόμενο που έχει αποκλειστεί από την κυβέρνηση επειδή θεωρείται ότι θα είναι η ταφόπλακα που θα συνοδεύσει τον ενταφιασμό της ελληνικής οικονομίας. Κι αυτό είναι ένα βαρύ φορτίο που δεν μπορεί να το σηκώσει οποιαδήποτε κυβέρνηση.
Πηγή: Σοφοκλέους in
Το μεγάλο πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας παραμένει ο υπετροφικός δημόσιος τομέας που συνεχίζει να παράγει ελλείμματα και να μεγαλώνει το δυσθεώρητο κρατικό χρέος. Σε μια κατάσταση όπου και η Ιρλανδία αρχίζει όλο και πιο πολύ να θυμίζει Ελλάδα με την ανησυχία να χτυπάει κόκκινο στην Ευρώπη, δεν είναι ότι καλύτερο να πέφτεις πάλι έξω στους υπολογισμούς του. Ελλείμματα, χρέος, κοινωνική κρίση τραβούν πάλι την ανηφόρα στην Ελλάδα με την κυβέρνηση να υποβιβάζεται σε ρόλο θεατή καθώς είναι ανίκανη να αντιδράσει, όπως το ίδιο θα συνέβαινε με οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση.
Υπερεπείγοντα τα μέτρα
Χάσαμε πολύ χρόνο αναζητώντας τρόπους εξουδετέρωσης της ωρολογιακής βόμβας που άφησε πίσω της η κυβέρνηση Καραμανλή με μια άτολμη νέα κυβέρνηση που θεώρησε ότι μπορούσε να αντιμετωπίσει το κώμα με ασπιρίνες. Τα περιθώρια είναι πλέον πολύ στενά και είναι υπερεπείγον να αρχίσει να μπαίνει το μαχαίρι στο κόκκαλο για να σωθεί η χώρα. Ο «ρυπαίνων πληρώνει» λένε για τη ρύπανση και ο ρυπαντής στην περίπτωση της οικονομίας είναι το δημόσιο με τις υπέρογκες δαπάνες του.
Από τη Δευτέρα μετά τις εκλογές, που θα φτάσουν τα κακά μαντάτα για το έλλειμμα και θα τεθεί πάλι επί τάπητος η ανάγκη λήψης πρόσθετων μέτρων, θα δούμε αν η κυβέρνηση θα συνεχίσει να διστάζει στη λήψη των σωτήριων μέτρων. Κάτω από την πίεση της τρόϊκα που θέλει να δει αποτελέσματα, η συρρίκνωση του δημοσίου είτε με απολύσεις και τα λουκέτα στις ζημιογόνες ΔΕΚΟ, είτε με οποιοδήποτε άλλο τρόπο (αν υπάρχει) κάθετη μείωση των δαπανών, μοιάζει με μονόδρομο. Με δεδομένο ότι haircat, αναδιάρθρωση, πτώχευση μάλλον δεν συζητούνται (επί του παρόντος), επειδή δεν κανέναν δεν ευνοεί, ούτε κανένα πρόβλημα επιλύει.
Εκτός κι αν ο μονόδρομος στραφεί πάλι στην νέα περικοπή μισθών και συντάξεων, ενδεχόμενο που έχει αποκλειστεί από την κυβέρνηση επειδή θεωρείται ότι θα είναι η ταφόπλακα που θα συνοδεύσει τον ενταφιασμό της ελληνικής οικονομίας. Κι αυτό είναι ένα βαρύ φορτίο που δεν μπορεί να το σηκώσει οποιαδήποτε κυβέρνηση.
Πηγή: Σοφοκλέους in
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου